Sleeping girl (2019). Έξι ασπρόμαυρες αναλογικές φωτογραφίες μεσαίου φορμά.

Το έργο Sleeping girl/Κοιμωμένη αφορά στην υπαρξιακή αναζήτηση και την εγγενή ανάγκη του ανθρώπου για κάποια πιθανή απόδειξη μεταθανάτιας ζωής. Ταυτόχρονα, εξερευνά το χώρο του κοιμητηρίου ως ‘κήπο’, μια στυλιστική διευθέτηση που άρχισε να εφαρμόζεται στους τόπους ταφής από το 19ο αιώνα.

Με αφορμή προσωπικά βιώματα σχετιζόμενα με τον θάνατο και το χώρο της νεκρόπολης ως τόπο περισυλλογής και ενδοσκόπησης από μικρή ηλικία, ξεκίνησα μια διερευνητική διαδικασία χρησιμοποιώντας ένα και μόνο εργαλείο: την αναλογική κάμερα ως συσκευή αιχμαλώτισης του μη ορατού. Οι λήψεις της αναλογικής κάμερας παραμένουν για κάποιο χρονικό διάστημα και πριν την εμφάνισή τους φυλακισμένες και κρυμμένες στη συσκευή. Η ιδέα του να κρατάω μια μηχανή καταγραφής η οποία μπορούσε να παγιδεύσει πράγματα τα οποία η ίδια δεν δυνάμεθα να αντιληφθώ και να συλλάβω με τις αισθήσεις μου, αποτέλεσε μια συναρπαστική αλλά ταυτόχρονα στοιχειωτική διαδικασία.

Οι έξι φωτογραφίες της Κοιμωμένης αποτελούν διπλοεκθέσεις, πράγμα που σημαίνει ότι το φιλμ έχει εκτεθεί δύο φορές. Σκοπός μου ήταν να ενοποιήσω τον γλυπτικό με τον φυτικό διάκοσμο του νεκροταφείου. Αυτό που βλέπουμε και στις έξι φωτογραφίες είναι το γλυπτό της Κοιμωμένης που ενσωματώνεται με το γιασεμί που βρίσκεται απέναντί του. Επιπλέον και με την διπλοέκθεση δημιουργείται ένα παλίμψηστο υφών και οπτικής πληροφορίας. Πρώτο πλάνο και φόντο, κοντινές και μακρινές περιοχές εναλλάσσονται στο ίδιο πεδίο, αυτό του μεταθανάτιου χωροχρόνου.

Το νεκροταφείο και το γλυπτό: Το συγκεκριμένο γλυπτό είναι η Κοιμωμένη του γλύπτη Ιωάννη Βιτσάρη (1844 – 1892) και βρίσκεται στο πρώτο νεκροταφείο της Αθήνας. Το γλυπτό ακολουθεί τον εικονογραφικό τύπο της ‘Κοιμωμένης’, και αποτελεί ένα από τα τέσσερα γλυπτά αυτού του τύπου στο συγκεκριμένο νεκροταφείο.

Άλλα έργα: Omphalos: Untied but strongly tied (2019)